Հռոմի հռչակագիրը (1996 թ.)

Ջիովաննի Գուայտա – 1996 թ. դեկտեմբերին տեղի ունեցավ մի իրադարձություն, որը ոմանք ընկալեցին իբրև պատմական։ Դուք, Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսդ, ձեր Եկեղեցու եպիսկոպոսների պատվիրակության գլուխ անցած, եղբայրական այցով ուղևորվեցիք Հռոմ՝ Կաթոլիկ Եկեղեցու պետի մոտ, և նրա հետ ստորագրեցիք հռչակագիր։ Ինչի՞ մասին էր այն։ Ո՞րն է այդ հռչակագրի կարևորությունը։

Գարեգին Ա. – Այդ այցը, ամենից առաջ, Եկեղեցիների պետերի միջև մտքերի փոխանակության շրջանակում էր. իմ նախորդը՝ Վազգեն Կաթողիկոսը, նույն նպատակով է այցելել Պողոս 6-րդ Պապին։ Նման այցելություններն օգտաշատ են էկումենիկ հարաբերությունների հաստատման տեսակետից և նպաստում են մեր Եկեղեցիների միջև կապերի ամրապնդմանը։
Հովհաննես Պողոս 2-րդ Պապի հետ մենք ստորագրեցինք համատեղ մի հռչակագիր, որի մեջ կրկնեցինք այն, ինչ մեր Հայրերն են ասել մեզանից առաջ։ Մենք միասին արտահայտեցինք մեր ընդհանուր քրիստոսաբանությունը՝ աելով, որ Քրիստոսը կատարյալ Աստված է և կատարյալ մարդ, և նրա աստվածությունը միացած է նրա մարդությանը իրական և կատարյալ միությամբ։

Աղբյուրը՝ Գարեգին Ա. ամենայն հայոց կաթողիկոս, «Զրույցներ Ջիովաննի Գուայտայի հետ», Ս. Էջմիածին, 2001

Տե՛ս նաև Ինչի՞ մասին էր 1996 թ. Հռոմի հռչակագիրը։ Դրա արձագանքը Հայ եկեղեցում