Արքայադուստրն ու մայրը. նմանություններ (մաս 3-րդ)

Սկիզբը՝ այստեղ

† Արքայադուստր Դիանա

Ուելսի Արքայադուստր Դիանայի ողբերգական մահը, 1997 թ.  օգոստոսի 31-ին առաջացրեց ամենագլոբալ հանրային սուգը անհատի համար նախագահ Ջոն Ֆ. Քենեդիի մահից ի վեր։ Իր կյանքի ընթացքում Դիանան օրինակ էր եղել իր երկրպագուների համար, ովքեր հարգում նրա՝ ոճի զգացումը, խարիզման և հումորի զգացումը։ Ու նրանք զարմացած էին բարեգործության մեջ նրա մեծ ներգրավմամբ։ Արքայադուստր Դիանան տիրապետում էր տառապյալներին «ձեռք մեկնելու» շնորհին և օգտագործում էր իր ազդեցիկ դիրքը դրականորեն աջակցելու համար բարեգործական ծրագրերին, ներառյալ՝ հակատանկային արկերի դեմ սկսված ակցիային։ Այս պատճառով է, Հակատանկային արկերը արգելելու միջազգային արշավը (ICBL) 1997 թ. արժանացավ Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի։ Նրա ջանքերը՝ փոխել հասարակական կարծիքը ՁԻԱՀ-ից տառապողների նկատմամբ, լայն հիացմունք էր առաջացրել։

Արքայադուստր Դիանայի ներգրավումը եւ նվիրումը նման խնդիրների հաճախ նմանվել է Կալկաթայի Մայր Թերեզայի գործունեությանը, ով հիմնադրել է «Բարեգործության միսիոներները» Հավատարմորեն ուխտելով կուսություն, աղքատություն և հնազանդություն, Մայր Թերեզան և մյուս միանձնուհիները առաջարկել են իրենց աջակցությունը սրտանց ծառայելու պատրաստակամությունը աղքատներին, կարիքավորներին, հիվանդներին, որբերին և մահամերձներին ինչպես Հնդկաստանում,  այնպես էլ տարբեր մայրցամաքներում։

† Մայր Թերեզա

1971  թ. Պողոս VI պապը պատվեց Մայր Թերեզային՝ առաջինը նրան արժանացնելով Հռոմի Հովհաննես XXIII պապի անվան Խաղաղության մրցանակի: Հաջորդ տարի Հնդկաստանի կառավարությունը արժանացրեց նրան Ջավահարլալ Ներհուի անվան մրցանակին՝ միջազգային փոխըմբռնման համար։ 1979  թ. նա ստացել է իր մեծագույն պարգևը՝ Խաղաղության Նոբելյան մրցանակը։ Մայր Թերեզան ընդունում էր իր մրցանակները աղքաների անունից` օգտագործելով ցանկացած գումար, որ ուղեկցում էր նվերներին՝ ֆինանսավորելու իր կենտրոնները։ Առողջական վիճակի վատթարացումից հետո, նա մահացել է 1997 թ. սեպտեմբերի 5-ին՝ իր 87-րդ տարեդարձից 9 օր հետո, և Դիանայի հուղարկավորության նախօրեին։ Աշխարհի հակառակ կողմերում պիտի արժանանային պետական թաղումների…

Կարդացե՛ք նաև Մայր Թերեզա. Հիշե՛ք, որ տառապանքը անցողիկ է

Արքայադուստրն ու Մայրը. Առաջին և վերջին հանդիպումները… (մաս 2-րդ)

Սկիզբը՝ այստեղ

Երկուսն էլ ապրում էին մեդիայի անընդհատ ուշադրության ներքո և հասկանում էին, թե ինչպես կարող են օգտագործել այդ հանգամանքը՝ հասնելու իրենց բարեգործական ծրագրերի տարածմանը։

Երկուսն էլ հարգանքով և արժանապատվորեն կարողացան հասնել անհատին՝ տալով սփոփանք տառապյալներին և նրանց ընտանիքներին։

Մայր Թերեզան նամակ էր գրել Դիանային 1991 թ., և նրանց հանդիպումը պիտի տեղի ունենար Լոնդոնում, մրցանակի հանձնման ժամանակ, բայց հետաձգվեց Մայր Թերեզայի վատառողջության պատճառով։

Փաստորեն, նրանց առաջին հանդիպումը տեղի ունեցավ 1992 թ. փետրվարին, Հռոմի բանվորական թաղամասերից մեկում գտնվող մենաստանում, որտեղ նրանք միասին աղոթեցին։ Այս 2 կանայք, որ այնքան տարբեր էին տարիքի և ծագման առումով և այնքան նման էին աղքատներին օգնելու իրենց ցանկության մեջ, վերջին անգամ հանդիպեցին 1997 թ. հունվարին, և գրկախառնվելուց հետո արքայադուստր Դիանան լքեց Բարեգործության միսիոներների՝ Բրոնքսի տունը։

Շարունակությունը՝ այստեղ

Արքայադուստրն ու Մայրը… (մաս 1-ին)

1997 թվականը ճակատագրական եղավ շատ մարդկանց համար աշխարհում։ 2 նշանավոր անձնավորություն՝ Ուելսի արքայադուստր Դիանան և Կալկաթայի Մայր Թերեզան, մահացան մի քանի օրվա տարբերությամբ։
Որոշ լրատվամիջոցներ գրում էին, որ Մայր Թերեզան մահացել է խոր վշտով պայմանավորված սրտային սուր անբավարարությունից. պատճառը արքայադուստր Դիանայի մահն էր, ում հետ նա այնքան ընդհանուր բան ուներ։
Իրականում դժվար է պատկերացնել իրարից ավելի տարբեր 2 կին։ Ապրելով աշխարհի հակառակ կողմերում՝ նրանց կյանքն իրոք անցնում էր տարբեր աշխարհներում։
Մեկը գեղեցիկ, բարձրահասակ երիտասարդ մայր էր՝ բողոքական։ Մյուսը՝ ծեր, փոքրամարմին՝ կաթոլիկ։
Եվ հանկարծ, 1997 թվականին նրանց նմանություններն ավելի ակնհայտ էին, քան տարբերությունները։
Ասում են, որ երբ Մայր Թերեզան իմացավ արքայադուստր Դիանայի մահվան մասին, անմիջապես ցավակցական հեռագիր ուղարկեց։ «Նա շատ մտահոգված էր աղքատների համար: Նա շատ էր ուզում ինչ – որ բան անել նրանց համար: Ահա թե ինչու էր նա իմ կողքին»։

Շարունակությունն` այստեղ